Ik was de hele tijd al bang dat midden in dit project mijn auto het zou begeven. Dat zijn dan van die extra kosten waar je niet op zit te wachten. Onder andere ook om die reden ben ik altijd heeel lief voor mijn autootje en hoop ik op die wijze het onheil buiten de deur te houden. Het is ook een heel dapper autootje gemaakt voor het aanhangertje die we regelmatig achter hem aanbinden met allerlei spulletjes. Onmisbaar voor het klussen.
Maar... vanochtend heeft de deur denk ik te lang open gestaan :(
Emiel belde dat hij in doesburg stond met autopech, gelukkig reed broer Jos achter hem aan en staat hij daar nu niet alleen te koekeloeren en kan Jos de aanhanger met de spullen meenemen. Arm autootje...... Wordt vast een demotiverende klusdag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten